„Co kraj to obyczaj” – mówią. Święta prawda. Podróżując w różne miejsca chcąc czy nie chcąc patrzymy na rzeczywistość poprzez pryzmat własnych doświadczeń i tradycji. Jesteśmy tego mniej lub bardziej świadomi, ale mimowolnie klasyfikujemy różne rzeczy starając się je przyporządkować do czegoś, co nam jest znane.
A co jeśli jedyne co przychodzi nam do głowy to myśl: „Pewnie gra w jakimś przedstawieniu” albo „Kurczę… oni chyba idą na bal przebierańców”?
Zapewniam Was, że ten zwyczaj dla przeciętnego Polaka jest bardzo niecodzienny. Sama nigdy nie natrafiłam również na żaden materiał na ten temat w języku polskim.
Wybór świętego patrona
Dla chłopców patronem jest zazwyczaj św. Jerzy, św. Franciszek lub św. Mikołaj (ostatnimi czasy również św. Szarbel). Dla dziewcząt… Najświętsza Maryja Panna. Załóżmy więc, że rodzice pragną np. podziękować za dar dziecka patronowi, za wstawiennictwem którego o to dziecko się modlili. Udają się więc na specjalną dziękczynną Mszę i… przebierają swoją pociechę w strój świętego!
Wygląda to tak:
Przebranie jest znakiem wiary rodziców oraz dziękczynieniem. Rzecz jasna nieodłączną częścią winna być również modlitwa.
Starsze dzieci… chodzą w stroju świętego do szkoły!
Kiedy pierwszy raz usłyszałam o tym zwyczaju, w mojej głowie pojawił się milion pytań.
Ale jak to, przebieracie dzieci za świętego i co dalej? – Chodzi w tym stroju przez jakiś czas, np. miesiąc, dłużej, czasem nawet cały rok.
I chodzi w nim… przez cały czas? Do szkoły też? – Tak. Zazwyczaj jednak przebrane są młodsze dzieci, w żłobku.
I nie jest im głupio, nie wstydzą się przed kolegami? – Nie, przeciwnie, mają z tego frajdę. Chłopcy uwielbiają kolorowy strój małego rycerza (św. Jerzy), a dziewczynki biało-błękitną suknię i welon. Kiedy widzą przebranych kolegów, same chcą się przebrać.
Muzułmanom to nie przeszkadza? – Muzułmanie żyjący w sąsiedztwie chrześcijan są przyzwyczajeni do tego, że chrześcijanie mają swoje obyczaje. Raczej spotyka się to z zaciekawieniem.
Właściwie po co przebieracie dziecko? – Czas, kiedy dziecko chodzi w stroju świętego patrona powinien być czasem pogłębionej modlitwy. Rodzice powinni opowiadać i czytać dziecku o życiu patrona, tłumaczyć mu, jak może w swoim życiu codziennym stawiać go sobie na wzór. Właśnie to jest najważniejsze w tym zwyczaju – modlitwa za wstawiennictwem patrona oraz inspirowanie się nim.
Dorosłe kobiety – być jak Najświętsza Maryja Panna
Coraz częściej można zobaczyć również nastoletnie dziewczyny i dorosłe kobiety w stroju Maryi Panny. Podobnie jak u dzieci – jest to decyzja o zbliżeniu się do patronki. Przybrać strój można na jeden dzień (np. w dniu procesji w jedno ze świąt maryjnych), na miesiąc (np. na cały maj) lub nawet na cały rok. Ten czas można potraktować jako swego rodzaju rekolekcje, wyciszenie, post od pewnych przyjemności (np. słodycze, telefon, makijaż). Zdarza się, że dziewczęta chodzą w ten sposób ubrane na uczelnię!
I co sądzicie? Prawda, że dziwne? Kiedy ktoś mnie pyta o różnice kulturowe między mną a moim mężem, zawsze myślę sobie „A co jak nasze dziecko nagle wpadnie do domu i powie, że chce być świętym Franciszkiem?” 😉 Kiedy jednak będziecie w Betlejem lub w innym arabskim kraju w miejscach, gdzie żyją chrześcijanie i zobaczycie nagle jakąś panią wyglądającą jak żywcem wyciągnięta z bożonarodzeniowych pocztówek to… już będziecie wiedzieć, o co chodzi!
(zdjęcie główne: Rasha Asfour)
Ciekawi Cię chrześcijaństwo Bliskiego Wschodu, Ziemia Święta i muzyka orientalna? Dołącz do naszej listy mailingowej, gdzie podzielę się z Tobą modlitewną muzyką Bliskiego Wschodu i opowiem o historii i współczesności chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie! Piszę także opowiadania historyczne, które przeniosą Cię na Bliski Wschód!