Słowo wiary, nadziei i miłości pośród cierpienia Palestyńczyków – dokument konferencji Kairos

autor: Sylwia Hazboun
Podziel się tym wpisem

Kairos to konferencja biskupów palestyńskich różnych denominacji – katolickich, prawosławnych i protestanckich, która wypracowała wspólne stanowisko kościołów rdzennych chrześcijan Ziemi Świętej wobec toczącego się od ponad 70 lat konfliktu arabsko-izraelskiego. Poniższy dokument został wydany 15 grudnia 2009 roku i opublikowany na stronie konferencji https://www.kairospalestine.ps w wersji skróconej i szczegółowej. Poniższy tekst to tłumaczenie wersji skróconej.

Niniejszy dokument jest w pierwszej kolejności słowem palestyńskich chrześcijan dla nich samych, ale także dla wszystkich kościołów i chrześcijan na świecie, których prosimy o podzielenie naszego stanowiska i działanie na rzecz pokoju i sprawiedliwości w naszym regionie. Pragniemy, by niniejszy dokument był przyjęty przez kościoły tak, jak dokument wydany w RPA w roku 1985. Pragniemy, aby był narzędziem do starań o pokój, godność i bezpieczeństwo dla każdego człowieka mieszkającego w Ziemi Świętej, aby był narzędziem do zakończenia okupacji.

Dlaczego teraz? Dziś tragedia Palestyńczyków zabrnęła do ślepej uliczki. Władze zatrzymują się na bezustannym zarządzaniu kryzysowym zamiast zająć się poważną pracą ukierunkowaną na faktyczne rozwiązanie konfliktu. To nie jest tylko kwestia polityczna, gdyż ta polityka niszczy człowieka. Dla cierpiącego człowieka taka głośna manifestacja prawdy (kairos – gr. „moment krytyczny”, „manifestacja prawdy”, od tego wyrażenia pochodzi nazwa konferencji. przyp. tłum.) jest jak iskra nowej nadziei.

Kwestie poruszone w dokumencie

1.„[Mówią] „Pokój, pokój”, a tymczasem nie ma pokoju” Jer 6,14

Dokument porusza szereg palących kwestii powodujących cierpienie Palestyńczyków, godzących w ich godność oraz kreujących nierówności społeczne.

Są to: ściana separacyjna, izraelskie osiedla budowane na terytoriach palestyńskich, codzienne poniżanie na checkpointach, rozdzielenie rodzin, ograniczanie wolności religijnej, kwestia uchodźców i więźniów, kwestia praw arabskich mieszkańców Jerozolimy, zjawisko emigracji oraz kwestia trudności, których doświadczają Palestyńczycy mieszkający na terytorium Izraela

2. Słowo wiary.

Dokument porusza kwestię interpretacji zapisów Starego Testamentu w odniesieniu do dzisiejszej sytuacji.

Wierzymy w Boga, który stworzył wszystko. Wierzymy, że Jego najwyższa dobroć pewnego dnia przezwycięży zło wojny i konfliktu na naszej ziemi. Wierzymy w Słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu. Wierzymy, że Słowo Boże jest źródłem życia dla wszystkich narodów i niemożliwym jest, aby było źródłem życia dla jednego narodu, a źródłem śmierci dla innego. To dlatego nie można używać konceptu „ziemi obiecanej” jako programu politycznego napędzającego współczesny konflikt.

Jako chrześcijanie wierzymy, że wszystkie obietnice miały swoje zwieńczenie w Chrystusie, a Jego misja była pełna i odnosiła się do całej ludzkości. To dlatego dostrzegamy grzech w obecnej okupacji izraelskiej palestyńskich ziem, gdyż ta okupacja pozbawia Palestyńczyków ich podstawowych praw, przyznanych im przez Boga.

3. Nadzieja

Dokument wyraża nadzieję względem głosów płynących z różnych stron, jakoby konflikt był nierozwiązywalny.

Obecna sytuacja nie zwiastuje rychłego rozwiązania i zakończenia narzuconej na nas okupacji. Pomimo to nasza nadzieja jest niewzruszona i nie poddajemy się złu, ale nie ustajemy w jego zwalczaniu. Pragniemy zachować naszą nadzieję płynącą z wiary zachowując naszą trwającą od 2000 lat obecność w tej ziemi.

4. Miłosierdzie

Dokument stwierdza, iż przykazanie miłosierdzia nie oznacza tolerowania postępującej okupacji i ograniczania praw części mieszkańców rezydujących na terenie Ziemi Świętej.

Najtrudniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości nieprzyjaciół, ale przyjmujemy je. Miłość nieprzyjaciół nie oznacza jednak umiłowania niesprawiedliwości, która została na nas narzucona, ale dostrzeganie w niej twarzy Boga oraz odszukiwanie ludzkiej godności. Następnie miłość oznacza pomoc, by osoba prześladowana mogła się uwolnić od zła, które jest jej wyrządzane, a jakim jest narzucenie na nas okupacji. To dlatego jako chrześcijanie wybieramy opór wobec okupacji, co jest korzyścią dla naszego przeciwnika oraz dla nas. Nasz opór pozostaje w ramach miłosierdzia. Opór ma nie być agresywny, a jego formy mogą przyjmować: rzecznictwo i protesty mieszkańców, bojkot ekonomiczny i handlowy wszystkich produktów okupacji oraz wszelkie środki pokojowego nacisku, które wywierają wpływ na rządzących izraelskich, aby weszli na drogę pokoju i sprawiedliwości.

5. Słowo do naszych braci

Dokument nawołuje zarówno muzułmanów jak i Żydów do nastawienia się na wspólną koegzystencję, bez uprzywilejowania żadnej ze stron.

To słowo wytrwania i cierpliwości w tym czasie, w którym zabrnęliśmy w ślepą uliczkę. Skierowane jest do naszych braci muzułmanów, których pragniemy pouczyć o miłosierdziu i społecznej koegzystencji. Pragniemy również zapewnić Żydów, iż dziś i jutro jesteśmy zdolni do miłosierdzia i wspólnego życia, gdy tylko ustanie okupacja i zostanie wprowadzony pokój.

6. Słowo do kościołów na świecie

Dokument nawołuje chrześcijan na całym świecie do uznania równości Palestyńczyków jako pełnoprawnych mieszkańców Ziemi Świętej oraz uznania ich prawa do samostanowienia.

To słowa wdzięczności i oddania wobec wszystkich wykorzystanych okazji, w których kościoły i chrześcijanie wspierają prawo Palestyńczyków do samostanowienia. Chcemy zwrócić się także do innych kościołów chrześcijańskich na świecie, aby przekazać, by nie wspierały tworzenia teologicznego przyzwolenia dla niesprawiedliwości i okupacji narzuconej na nas.

7. Słowo do społeczności międzynarodowej

Dokument nawołuje do zaprzestania zjawiska tolerowania nierówności społecznych przez społeczność międzynarodową, jakich doświadczają na co dzień Palestyńczycy

Pragniemy wezwać Was do zaprzestania praktyki „podwójnych standardów” oraz do brania pod uwagę kwestii palestyńskiej w podejmowaniu decyzji politycznych.

8. Nasze wezwanie do naszej społeczności Palestyńczyków, do społeczności Izraelczyków oraz do żydowskich i muzułmańskich przywódców religijnych

Zauważmy oblicze Boga w każdym stworzeniu. Przy tworzeniu podwalin państwa, wzywamy, aby było ono tworzone dla wszystkich jego obywateli, w oparciu o wolność wyznania, równość, sprawiedliwość, wolność oraz poszanowanie różnorodności. W tej wizji Jerozolima jest ośrodkiem duchowym, otwartym dla wszystkich oraz wspólnym dla obu narodów oraz wszystkich trzech religii, bez jakichkolwiek wyjątków lub dyskryminacji kogokolwiek.

Podsumowując: Nasza nadzieja oraz wiara są w Bogu. Wierzymy w Boga dobrego i sprawiedliwego. Wierzymy, że Jego sprawiedliwość zwycięży nad złem nienawiści i śmierci, jakich doświadczamy teraz na świecie. Wówczas ujrzymy w Jerozolimie „Nową Ziemię” oraz „Nowego Człowieka”, zdolnego do miłosierdzia wobec każdego brata i siostry na tej ziemi.

Kto wydał ten dokument?

Dokument został wydany przez patriarchów i przywódców kościołów w Jerozolimie, którzy dostrzegają krzywdę wyznawców chrześcijaństwa. Duchowni pragną więc stanąć obok wiernych w ich wierze, nadziei i miłości oraz w ich spoglądaniu w przyszłość. Wzywają oni Izraelczyków, Palestyńczyków, społeczność międzynarodową i kościoły na świecie, do wspólnej organizacji i przyśpieszenia wprowadzania sprawiedliwości, pokoju i pojednania w Ziemi Świętej.

Patriarcha Świętego Miasta Jerozolimy Teofil III, kościół grecko-prawosławny

Łaciński Patriarcha Jerozolimy Fouad Twal, kościół rzymsko-katolicki

Patriarcha Torkom Manougian, Apostolski Kościół Ormiański (kościół ormiańsko-prawosławny)

Administrator apostolski łacińskiego patriarchatu Jerozolimy Pierbattista Pizzaballa, Kustodia Ziemi Świętej (kościół rzymsko-katolicki)

Arcybiskup Anba Abraham, kościół koptyjski

Arcybiskup Mar Swerios Malki Murad, Syryjski Kościół Ortodoksyjny (kościół syryjsko-prawosławny)

Arcybiskup Paul Nabil Sayah, kościół maronicki

Arcybiskup Abba Mathaious, kościół etiopski

Arcybiskup Joseph-Jules Zerey, kościół grecko-katolicki

Biskup Gregor Peter Malki, kościół katolicki obrządku syryjskiego

Bikup Munib A. Younan, kościół ewangelicko-luterański

Biskup Suheil Dawani, kościół anglikański

Biskup Raphael Minassian, kościół katolicki obrządku ormiańskiego



Podziel się tym wpisem

Czytaj również